Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Translated to:	گرفت 3 \| برد 2

8 Poems contain hath taken

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:6.1-6.1

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:6.1

German Translation

[1] تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج
سزد اگر همه دلبران دهندت باج

[2] دو چشم شوخ تو برهم زده خطا و حبش
به چین زلف تو ماچین و هند داده خراج

[3] بیاض روی تو روشن چو عارض رخ روز
سواد زلف سیاه تو هست ظلمت داج

[4] دهان شهد تو داده رواج آب خضر
لب چو قند تو برد از نبات مصر رواج

[5] از این مرض به حقیقت شفا نخواهم یافت
که از تو درد دل ای جان نمی‌رسد به علاج

[6] چرا همی‌شکنی جان من ز سنگ دلی
دل ضعیف که باشد به نازکی چو زجاج

[7] لب تو خضر و دهان تو آب حیوان است
قد تو سرو و میان موی و بر به هیئت عاج

[8] فتاد در دل حافظ هوای چون تو شهی
کمینه ذره خاک در تو بودی کاج

[1] From all the heart - ravishers ,it is fit that thou 0 Muhammad shouldest take tribute
For ,over all lovely ones prophets thou ,crown - like ,art chief .

[2] Thy two intoxicated eyes ,the tumult of all Turkistan
To the curl of thy tress ,Ma chin and Chin have given tribute .

[3] The whiteness of mercy of thy face appeared more luminous than the face of day
The darkness of vengeance of thy tress ,more dark than the darkness of dark night .

[4] To the water of life of Khizr ,thy small mouth hath given permanency
Over the sugar of Egypt ,thy candy - like lip hath taken currency .

[5] In truth ,from this disease of love for ,and of separation from ,thee where shall I find recovery
If ,from thee ,my heart - pain reacheth no remedy .

[6] O my soul from stone - heartedness ,why shatterest thou
The feeble heart which ,through feebleness ,is fragile like crystal .

[7] Thy hair is ever fresh like Khizr and thy mouth ,the water of life
Thy stature ,the cypress thy waist ,a hair and thy chest ,like lustrous ivory .

[8] In the head of Hafiz ,the desire of a sovereign like thee hath fallen
Would to Heaven he Hafiz were the humble slave of the dust of thy door

[1] Wie knüpfst die Mitte du, mit einem einz'gen Haar.Wie lösest du so schön, den Leib aus Elfenbein!

[2] Es ziemt, daß du von allen Schönen Steuer nimmst,Indem du in der Schönen Laube König bist.

[3] Durch deine Augen ist ganz Turkistan empört,Und Sin und Hind bringt deinen krausen Locken Zoll.

[4] Die Weisse des Gesichts ist heller als der Tag,Die Schwärze deines Haars ist finstrer als die Nacht.

[5] Dein enger Mund verleiht, dem Quelle Chisers Dauer.Aegyptens Zuckerrohr, versteckt sich vor den Lippen.

[6] Wie soll ich denn von dieser Krankheit Heilung finden,Wenn in mein Herz von dir, kein Heilungsmittel kömmt.

[7] Warum zerschlägst du meine Seele, steinern Herz!Aus Zartheit bricht mein schwaches Herz wie Glas.

[8] Dein Flaum ist Chiser, und dein Mund des Lebensquell,Der Wuchs ein Baum, die Mitt' ein Haar, der Busen Wachs.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.43-28.43

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.43

German Translation

[1] حاشا که من به موسم گل ترک می کنم
من لاف عقل می‌زنم این کار کی کنم

[2] مطرب کجاست تا همه محصول زهد و علم
در کار چنگ و بربط و آواز نی کنم

[3] از قیل و قال مدرسه حالی دلم گرفت
یک چند نیز خدمت معشوق و می کنم

[4] کی بود در زمانه وفا جام می بیار
تا من حکایت جم و کاووس کی کنم

[5] از نامه سیاه نترسم که روز حشر
با فیض لطف او صد از این نامه طی کنم

[6] کو پیک صبح تا گله‌های شب فراق
با آن خجسته طالع فرخنده پی کنم

[7] این جان عاریت که به حافظ سپرد دوست
روزی رخش ببینم و تسلیم وی کنم

[1] God forbid that ,in the rose - season ,wine ,I should abandon
Of reason ,I boast ; this work how should I do

[2] The minstrel is where So that all the in - gathering of austerity and of knowledge ,
In the work of the harp ,of the lyre ,and of the voice of the reed ,I may make .

[3] Now ,weariness of the useless disputation of the outward college ,hath my heart taken
Once ,awhile ,only the service of the beloved the perfect murshid and of wine of love I will do .

[4] In time ,fidelity was where The cup of wine ,bring ,
That the tale of Jam ,and of Ka ,us ,and of Kay ,I may make .

[5] The black book of sins I fear not .For ,in the day of assembling ,
By the bounty of His grace ,a hundred books of this kind ,I would close .

[6] The foot - messenger of morn the breeze from the east where So that plaints of the night of separation ,
To that one ,auspicious of fortune ,and happy of foot the murshid I may make .

[7] This borrowed life ,that ,to Hafiz ,the Friend God entrusted ;
His face ,one day ,I shall see and to Him its surrender will make .

[1] Gott bewahr! zur Zeit der Rosen, Auf den Wein Verzicht zu thun. Ich der mit Verstande prahle, Wie vermöcht' ich dies zu thun?

[2] Ha! wo ist der Sänger! alle Tugend und Bescheidenheit Will ich bei dem Ton der Flöte Und des Saitenspiels verthun.

[5] Mich erschrecken nicht die Sünden, Denn am Tage des Gerichts Wird man durch die Huld des Herrn Sünden aus dem Buch austhun.

[6] Ha! wo ist der Both' des Morgens, Denn die Klagen dieser Nacht Soll er jenem Freund des Glückes Meinerseits zu wissen thun. Einstens ward der Staub des Körpers Abgeknetet mit dem Wein, Sagt, was fodert Ihr, ihr Tadler, Kann darauf Verzicht ich thun.

[7] Diese mir gelieh'ne Seele, Die ich von dem Freund erhielt, Will sobald ich ihn nur sehe, Ich sogleich beiseite thun.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.16-32.16

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.16

German Translation

[1] شهریست پرظریفان و از هر طرف نگاری
یاران صلای عشق است گر می‌کنید کاری

[2] چشم فلک نبیند زین طرفه‌تر جوانی
در دست کس نیفتد زین خوبتر نگاری

[3] هرگز که دیده باشد جسمی ز جان مرکب
بر دامنش مبادا زین خاکیان غباری

[4] چون من شکسته‌ای را از پیش خود چه رانی
کم غایت توقع بوسیست یا کناری

[5] می بی‌غش است دریاب وقتی خوش است بشتاب
سال دگر که دارد امید نوبهاری

[6] در بوستان حریفان مانند لاله و گل
هر یک گرفته جامی بر یاد روی یاری

[7] چون این گره گشایم وین راز چون نمایم
دردی و سخت دردی کاری و صعب کاری

[8] هر تار موی حافظ در دست زلف شوخی
مشکل توان نشستن در این چنین دیاری

[1] 'Tis a city full of graceful ones and ,on every side ,an idol .
O friends 'tis love's salutation ,if ye make a bargain .

[2] More fresh than this ,the sky's eye seetli not a youth
In the hand ,none beheld more beautiful than this an idol .

[3] Created of soul ,who shall have seen a body
On this skirt ,of these dusty ones be not a particle of dust

[4] The shattered one like me ,from before thyself wherefore drivest thou
For great expectation is mine ,of a kiss ,or of an embrace .

[5] Know the wine is without alloy haste the time is opportune
Another year ,who hath hope of a new spring

[6] In the garden ,companions like the tulip and the rose ,
Each a cup taken to the memory of the face of a friend .

[7] This knot ,how may I loose This mystery ,how may I unfold
A pain ,and a severe pain a work ,and a difficult work .

[8] In the hand of the tress ,of a saucy one ,is every thread of Hafiz's hair
'Tis difficult to dwell in a land like this .

[1] Voll von Zarten ist die Stadt, Ueberall sind Schönheitsbilder, Freunde fangt zu handeln an, Denn es ist die Zeit der Liebe.

[2] Nie noch hat das Aug' der Welt Frisch're Jünglinge gesehen, Keinem ist ein schön'res Bild In die Hände je gefallen.

[3] Habt sein Auge ihr geseh'n, Ganz aus Lebensgeist erschaffen? Niemals soll von diesem Staub' Seinen Saum ein Stäubchen drücken.

[4] Wenn ich ganz zerschlagen bin, Wer kann sich darob wohl wundern? Hab' ich nicht umsonst geharrt Auf Umarmungen und Küsse.

[5] Eile! sieh' der Wein ist rein, Nütze diese frohen Zeiten, Wer kann für das nächste Jahr Frühlingsfreuden dir versprechen?

[6] Zwey Gesellen bleiben noch In dem Garten Ros' und Lilie, Beide halten hoch den Kelch Auf des Freundes Angedenken.

[7] Wenn die Liebe sich entrollt, Das Geheimniß sich aufschließt, Fühl' ich Pein, o harte Pein, Fühl' ich Schmerz, o schwerer Schmerz!

[8] Immer liegt Hafisens Haar In des Freundes Locken, Schwer ist's wahrlich, lange hier Auf der Wache auszuhalten.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.29-10.29

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.29

German Translation

[1] نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم ار یار شود رختم از این جا ببرد

[2] کو حریفی کش سرمست که پیش کرمش
عاشق سوخته دل نام تمنا ببرد

[3] باغبانا ز خزان بی‌خبرت می‌بینم
آه از آن روز که بادت گل رعنا ببرد

[4] رهزن دهر نخفته‌ست مشو ایمن از او
اگر امروز نبرده‌ست که فردا ببرد

[5] در خیال این همه لعبت به هوس می‌بازم
بو که صاحب نظری نام تماشا ببرد

[6] علم و فضلی که به چل سال دلم جمع آورد
ترسم آن نرگس مستانه به یغما ببرد

[7] بانگ گاوی چه صدا بازدهد عشوه مخر
سامری کیست که دست از ید بیضا ببرد

[8] جام مینایی می سد ره تنگ دلیست
منه از دست که سیل غمت از جا ببرد

[9] راه عشق ار چه کمینگاه کمانداران است
هر که دانسته رود صرفه ز اعدا ببرد

[10] حافظ ار جان طلبد غمزه مستانه یار
خانه از غیر بپرداز و بهل تا ببرد

[1] In this city is no idol that ,our heart ,taketh
If fortune be my friend ,hence my chattels ,it fortune taketh .

[2] Where is a companion ,disdainful and intoxicated ,before whose generosity ,
The mention of his desire ,the heart - consumed lover taketh

[3] O gardener outward worshipper careless of the autumn the resurrection ,day I behold thee
Alas that day when thy beautiful rose of desire the wind of death taketh .

[4] Time's highwayman Shaitan hath not slept .Of him ,be not secure ,
If thee ,he hath not taken to - day .For ,to - morrow ,thee he taketh .

[5] In fancy ,I play all this idol verse in this desire/
Possibly ,the mention of the spectacle of verse a master of vision taketh .

[6] The science and the eloquence that ,in forty years ,my heart acquired
I fear that ,as plunder ,that intoxicated narcissus the sorcery of the beloved's eye taketh .

[7] With miracle ,sorcery maketh not equality .Safe be
Who is Samiri that ,from the white hand of Musa superiority he taketh .

[8] The obstacle of the heart - straitened one's path is the crystal - glass of wine
From thy hand ,put it not ,lest from thy place ,thee grief's torrent take .

[9] Although Love's path is the ambush - place of bowmen ,
Knowing ,whoever goeth ,profit from enemies taketh .

[10] Hafiz if the beloved's intoxicated eye seek thy life ,
Clear out the house of the heart of life and let it go ,so that it thy life it the beloved's eye may take .

[1] In Schiras ist kein Schönheitsbild, Das mir Herz davon getragen, Wenn mir das Glück noch günstig ist, So will ich mich von hinnen tragen.

[2] O saget an, wo ist ein Mann, Ein Trunkener, ein Gnadenschenker, Bei welchem mein verbranntes Herz Hat einen Lohn davon getragen?

[3] O Gärtner! seit dem Herbste schon Seh' ich dich gleichsam halb verloren, O weh! des Tags, an dem der Wind Die Rosen hat davon getragen.

[4] Des Schicksals Straßenräuber liegt Im Hinterhalt, du sollst nicht trauen, Denn was er heut davon nicht trug, Das wird er morgen mit sich tragen.

[5] Ich spiel' mit eigenem Gebild Die Gaukelspiele der Begierden, Vielleicht wird doch ein weiser Mann, Sie anzuschau'n, dahin sich tragen.

[6] Ich fürchte alle Wissenschaft, Seit vierzig Jahren schon gesammelt, Hat dieser trunkene Narziß In einem Raub davon getragen.

[7] Die Zauberey, die Wunderkraft, Sie reimen sich nicht wohl zusammen, Wer ist Samir, hat Moses nicht Zuletzt den Sieg davon getragen.

[8] Das goldne Weinglas ist der Damm Für die Beschwerniße des Herzens, Deswegen gieb's nicht aus der Hand, Sonst wird der Gram davon dich tragen.

[9] Es ist der Weg der Liebe zwar Der Hinterhalt der Bogenschützen, Doch wer darauf sich klug benimmt, Wird sich gesund von dannen tragen.

[10] Begehren deinen Geist, Hafis, Des Freundes trunkne Augenwimpern, So laße keinem andern Platz, Die Seele dir davon zu tragen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.91-10.91

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.91

German Translation

[1] کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند
ببرد اجر دو صد بنده که آزاد کند

[2] قاصد منزل سلمی که سلامت بادش
چه شود گر به سلامی دل ما شاد کند

[3] امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند
گر خرابی چو مرا لطف تو آباد کند

[4] یا رب اندر دل آن خسرو شیرین انداز
که به رحمت گذری بر سر فرهاد کند

[5] شاه را به بود از طاعت صدساله و زهد
قدر یک ساعته عمری که در او داد کند

[6] حالیا عشوه ناز تو ز بنیادم برد
تا دگرباره حکیمانه چه بنیاد کند

[7] گوهر پاک تو از مدحت ما مستغنیست
فکر مشاطه چه با حسن خداداد کند

[8] ره نبردیم به مقصود خود اندر شیراز
خرم آن روز که حافظ ره بغداد کند

[1] One day ,when recollection of us thy musky reed maketh ,
It the reed will take reward : Two hundred slaves that free ,it maketh .

[2] The messenger of Her Highness Salma to whom be safety -
What is it if ,with a kind salutation ,our heart joyous ,she maketh

[3] Examine this Many a treasure of desire will they give thee ,
If prosperous ,one ruined like me ,thy favour maketh .

[4] O Lord into the heart of that Khusrau Shirin Sultan Uvays cast the thought
That ,a passing in mercy ,by Farhad ,he maketh .

[5] For the king -, than a hundred years of piety and of austerity ,better is
A Life to the extent of only an hour ,wherein justice ,he maketh .

[6] Now ,me from foundation ,love's glance for thee hath taken
Let us see ,again ,what thy sage - like thought maketh .

[7] Independent of our praise is thy pure essence
With beauty God - given ,thought of the attirer ,who maketh

[8] Into Shiraz we travelled not to our desire ,
Joyful the day ,when in the service of Sultan Uvays way to Baghdad ,Hafiz maketh .

[1] Wenn sich dein Moschuskiel einmal an uns erinnert, Ist's gleich, als lös'test du zweyhundert Sklaven aus.

[2] Der Bothe Selma's, (Heil sey über ihr beschieden) Was ist's, wenn er mit Gruß mein armes Herz erfreut,

[3] Versuch' es, einen Schatz wird man zum Lohn dir geben, Wenn du ein wüstes Feld dem meinen gleich bebaust;

[4] O Herr! wirf in das Herz Chosrus Schirinens Milde, Er schonet dann mit Huld Ferchadens armes Haupt.

[5] Weit beßer ist's, der Fürst thut Recht in einer Stunde, Als wenn er hundert Jahr' nur in Betrachtung lebt.

[6] Durch Schmeichelei'n hast du des Herzens Bau zerstört, Wenn's weise ist, was soll nun es von neuem bauen!

[7] Dein reines Leben ist des Lobes nicht bedürftig, Schminkt wohl die Kräuslerin, die schlichte Schönheit der Natur?

[8] Hafis fand seinen Wunsch nicht in Schirasens Mauern, Beglückt der Tag, an dem er einst nach Bagdad reis't.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.124-10.124

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.124

German Translation

[1] هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود
هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

[2] از دماغ من سرگشته خیال دهنت
به جفای فلک و غصه دوران نرود

[3] در ازل بست دلم با سر زلفت پیوند
تا ابد سر نکشد و از سر پیمان نرود

[4] هر چه جز بار غمت بر دل مسکین من است
برود از دل من و از دل من آن نرود

[5] آن چنان مهر توام در دل و جان جای گرفت
که اگر سر برود از دل و از جان نرود

[6] گر رود از پی خوبان دل من معذور است
درد دارد چه کند کز پی درمان نرود

[7] هر که خواهد که چو حافظ نشود سرگردان
دل به خوبان ندهد و از پی ایشان نرود

[1] From the tablet of my heart and soul ,Thy image ,ever goeth not
From my recollection ,that proudly moving cypress ever goeth not .

[2] O true Beloved from my distraught brain ,the image of Thy cheek ,
By the sky's violence and time's wrath ,goeth not .

[3] In eternity without beginning ,covenant with Thy tress - tip ,my heart established
Till eternity without end ,it draweth not forth its head and ,from the head of the covenant ,goeth not .

[4] Save the load of grief for Thee ,whatever is in my wretched heart ,
Goeth from my heart ; but from my heart that grief's load goeth not .

[5] In my heart and soul ,my love for Thee hath taken a place ,such
That even if my head life goeth ,from my soul ,my love for Thee goeth not ,

[6] If for the pursuit of lovely ones ,my heart goeth ,'tis excusable
It hath love's pain .What may it do if ,for remedy - sake ,it goeth not

[7] Whoever head - bewildered like Hafiz ,wisheth not to become
Giveth not his heart to lovely ones and ,in pursuit of them ,goeth not .

[1] Aus der Tafel meines Herzens wird Dein Gemälde nie ausgehen, Diese schwanke Zeder wird Nie aus der Erinnrung gehen.

[2] Deiner Wangen Fantasie Wird nach allem Himmelsleiden, Wird nach aller Pein der Welt, Nicht aus meinem Geiste gehen.

[3] Ewig her schon ward mein Herz Deinen Locken angebunden, Und in Ewigkeit wird&#

[4] Alles was in meiner Brust Ausser deinen Leiden liegt, Alles, alles geht hinaus, Dieses eine will nicht gehen.

[5] Deine Liebe hat sich fest In mein Innres eingenistet, Und verlier' ich auch den Kopf, Wird die Liebe nicht ausgehen.

[6] Geht mein Herz den Schönen nach, So ist es ihm zu verzeihen, Es ist krank, wie soll es denn Nicht nach Arzeneien gehen?

[7] Wer da wünscht, nicht wie Hafis, Schwindlicht in dem Kopf zu werden, Schenke Schönen nicht sein Herz, Soll auf ihrem Pfad nicht gehen?

[146] ;s nie Aus dem Bund der Treue gehen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.5-4.5

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.5

German Translation

[1] ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست
منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست

[2] شب تار است و ره وادی ایمن در پیش
آتش طور کجا موعد دیدار کجاست

[3] هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد
در خرابات بگویید که هشیار کجاست

[4] آن کس است اهل بشارت که اشارت داند
نکته‌ها هست بسی محرم اسرار کجاست

[5] هر سر موی مرا با تو هزاران کار است
ما کجاییم و ملامت گر بی‌کار کجاست

[6] بازپرسید ز گیسوی شکن در شکنش
کاین دل غمزده سرگشته گرفتار کجاست

[7] عقل دیوانه شد آن سلسله مشکین کو
دل ز ما گوشه گرفت ابروی دلدار کجاست

[8] ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی
عیش بی یار مهیا نشود یار کجاست

[9] حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج
فکر معقول بفرما گل بی خار کجاست

[1] O fragrant morning breeze the Angel of Death The Beloved's rest - place is where
The dwelling of that Moon ,Lover - slayer ,Sorcerer ,is where

[2] Dark is the night the world and in front ,the path of the Valley of Aiman the desert of the Path
The fire of God's splendour from the olive bush of Tor where The time and the place of promise of beholding is where

[3] Whoever came to this effacing world hath the mark of ruin the effacement by death ,of this borrowed existence
In the tavern the world ask ye saying The sensible one is where

[4] One of glad tidings is he who knoweth the sign
Many are the subtleties .The confidant of mysteries is where

[5] Every hair - tip of mine hath a thousand bits of work with Thee
We ,are where And ,the reproacher ,void of knowledge of work ,is where

[6] The lover ,shattered with pain of grief of separation from Thee ,consumed
Thou Thyself askest not ,saying That lover ,grief suffering ,is where

[7] Reason hath become distraught that musky dark tress ,where
Apart from us ,the heart hath taken the corner of retirement the eye - brow of the heart - possessor is where

[8] The cup ,and the minstrel ,and the rose ,all are ready .
But ,ease without the Beloved is not attainable .The Beloved is where

[9] Hafiz grieve not of the cruel autumn wind which bloweth in the sward of the worl d
Exercise reasonable thought .The rose time without the thorn the autumn wind is where

[1] O Morgenwind, der Freundin Ruheplatz wo ist er? Der Wohnort dieses seltnen Monds, Der die Verliebten mordet, Wo ist er?

[2] Die Nacht ist finster, vor uns liegt das Thal der Ruhe, Wo ist das Feuer Sinais? Wo ist der verheißne Anblick? Wo ist er?

[3] Wer auf die Welt kömmt, trägt in sich Zerstörung, Verstöret schauet er umher, Und fragt, wo ist der Weise? Wo ist er?

[4] Wer Liebe kundig ist, darf gute Kunde bringen, Denn der Geheimnisse sind viel, Wem wurden sie vertraut? Wo ist er?

[5] Mit jeder Spitze deines Haars hab' ich viel tausend Geschäfte abzuthun, ha! wo Bin ich? wo ist der Lästrer? Wo ist er?

[7] O bind mit deinem Haare den Verstand, er raset. In einem Winkel sitzt mein Herz, Wo ist der Brauen Bogen? Wo ist er?

[8] Bereitet sind der Wein, die Sänger und die Rosen, Doch ohne den Geliebten wird Kein Freudenfest bereitet. Wo ist er? Ich bin der Zelle und des Scheichs längst überdrüßig, Wo ist der Christenknab' mein Freund? Wo ist der Ort des Weines? Wo ist er?

[9] Des Herbstwinds zürne nicht, vernünftig sollst du denken, Hafis, wo ist der Rosenstrauch Der keine Dornen hat? Wo ist er?

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.72-4.72

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.72

German Translation

[1] ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت
کار چراغ خلوتیان باز درگرفت

[2] آن شمع سرگرفته دگر چهره برفروخت
وین پیر سالخورده جوانی ز سر گرفت

[3] آن عشوه داد عشق که مفتی ز ره برفت
وان لطف کرد دوست که دشمن حذر گرفت

[4] زنهار از آن عبارت شیرین دلفریب
گویی که پسته تو سخن در شکر گرفت

[5] بار غمی که خاطر ما خسته کرده بود
عیسی دمی خدا بفرستاد و برگرفت

[6] هر سروقد که بر مه و خور حسن می‌فروخت
چون تو درآمدی پی کاری دگر گرفت

[7] زین قصه هفت گنبد افلاک پرصداست
کوته نظر ببین که سخن مختصر گرفت

[8] حافظ تو این سخن ز که آموختی که بخت
تعویذ کرد شعر تو را و به زر گرفت

[1] Saki Murshid come for the true Beloved God hath taken up the veil ,
The work of the lamp love's glory of theKhilvatis again kindled .

[2] That candle head uplifted the true Beloved's face again enkindled its face ,
And youth from his head ,this Pir years endured love took .

[3] The true Beloved gave that glance ,such that piety departed from the path ,
And the Friend exercised that kindness ,that the enemy caution took .

[4] From the sweet and heart - ravishing example ,I seek shelter :
Thou mayest say Thy mouth speech into sugar took .

[5] The load of that great grief the state of kabz that had wounded our heart ,
God sent one of Isa - breath a Murshid the load of grief up ,he took .

[6] Every cypress - stature beloved that boasted beauty over the sun and the moon ,
When Thou earnest ,the pursuit of other work took .

[7] Full of clamour of this tale ,are the seven vaults of the sky .
Behold the short - sighted one who ,the tale to be short ,took

[8] Hafiz from whom hast thou learned this prayer ,that the beloved
Made thy verse an amulet and it ,into gold ,took .

[1] Komm, o Schenke, denn die Freundinn Hat gelüftet ihren Schleier, Und die Lampe der Geliebten, Hat ein neuer Glanz ergriffen.

[2] Diese ausgelöschte Kerze Hat ein neues Licht entzündet, Diesen abgelebten Alten Hat der Jugend Kraft ergriffen,

[3] So vertraulich war die Liebe, Daß die Schaam die Flucht ergriffen, Und so gnädig war die Freundinn, Daß der Feind die Flucht ergriffen.

[4] Hütet Euch vor Ihrem süßen Kosen; Ihren Schmeichelworten; Süß, als hätte Sie dieselben Aus dem Zucker aufgegriffen.

[5] Eine Last von Leiden drückte Mächtig meine Seele nieder, Sieh da kam ein Wunderheiland, Der die Last hat aufgegriffen.

[6] Wenn du kommst, so ists geschehen Um den Kram der Schönheitshändler, Denn es wird durch deine Schönheit Alle Waare aufgegriffen.

[7] Alle sieben Himmel tönen Nichts als Liebe! Liebe wieder, Sieh! der Blöde hat aus Allem Nur ein einzig Wort ergriffen.

[8] Wer, Hafis, hat so besondre Zauberworte dich gelehret? Statt des Amuletes hat die Freundinn dein Gesicht ergriffen.